Złocieniec: między miastem a wsią na Pojezierzu Drawskim

Tego szukamy w Złocieńcu

Przekonaj się, co kryje się pod najczęściej wyszukiwanymi frazami internautów, takimi jak: Złocieniec praca, pogoda Złocieniec, Złocieniec, kino Mewa Złocieniec, Pokusa Złocieniec.

Jeśli jesteś osobą, która chce dowiedzieć się czegoś więcej o Złocieńcu, tutaj możesz przeczytać kilka słów o jego historii.

W XVIII wieku, w wielu miastach Nowej Marchii (Neumark), mieszkała już społeczność żydowska. Niemniej, w Złocieńcu nie odnotowano obecności Żydów, jak informował Magistrat miasta. Nawet pomimo gotowości miasta do przyjęcia osiedlających się Żydów, zwłaszcza tych zamożniejszych, zajmujących się handlem drobnymi przedmiotami, jedwabiem, dostarczaniem sukiennikom i szewcom wełny oraz skór, Złocieniec pozostawał pozbawiony Żydów aż do początku XIX wieku.
Pierwsze rodziny żydowskie zaczęły osiedlać się w Złocieńcu między rokiem 1800 a 1812. W roku 1804 mieszkały tam dwie rodziny, a w 1808 przebywało tamczasowo małżeństwo Elias Ephraim, które wcześniej mieszkało w Siemczynie (Heinrichsdorf). Spis ludności żydowskiej w prowincji Nowa Marchia (Neumark) z roku 1812, gdy zdobyli pruskie obywatelstwo, wskazuje, że w Złocieńcu mieszkało 5 rodzin żydowskich. Potomkowie jednej z tych rodzin, rodziny Hiller, kontynuowali swoje zamieszkanie w Złocieńcu nawet po 1930 r.
Niestety, brakuje wielu danych na temat życia lokalnej społeczności żydowskiej w Złocieńcu w latach 1812-1880.
W okolicach połowy XIX wieku gmina żydowska w Złocieńcu postanowiła założyć swój własny cmentarz. Przedtem lokalni Żydzi chowali swoich zmarłych bliskich na oddalonym o 10 km cmentarzu w Siemczynie (Heinrichsdorf). W tym samym okresie została wzniesiona również synagoga w Złocieńcu.
Przez długie lata przewodniczącym gminy był M. Falkenheim, który już przed 1880 r. pełnił tę rolę. W gminie działały również różne organizacje żydowskie, w tym wspierająca ubogich Chewra Ezra Bezara oraz Żydowski Związek Kobiet (Israelitischer Frauenverein). Na początku XX wieku dołączyła do nich organizacja Chewra Kadisza. W roku 1898 w Złocieńcu mieszkało 32 rodziny żydowskie (łącznie 140 osób), ale w kolejnych latach ta liczba spadła do 25 rodzin (91 osób). To oznaczało, że Żydzi stanowili w przybliżeniu 2% ogólnej populacji miasta, które w 1903 roku liczyło 4300 mieszkańców. Budżet gminy w okresie przejścia wieków wahł się w granicach 1275 do 1458 marek. W latach 1903-1907 liczba Żydów w mieście nadal spadała, osiągając 75 osób. W tym czasie do gminy w Złocieńcu należeli również Żydzi z Żabinka (Klein Sabin) i Wierzchowa (Virchow). Budżet gminy wzrósł, osiągając 2191 marek w 1905 roku, a dwa lata później 1900 marek. W latach 1910-1911 na stanowisku przywódcy religijnego stał nauczyciel i kantor Daniel, a następnie nauczyciel M. Bischburg. Później, w miarę zmniejszania się gminy, nie zatrudniano już ani nauczyciela, ani kantora. Od 1912 r. lekcje w szkole żydowskiej prowadził kantor i nauczyciel z Drawska Pomorskiego (Dramburg) – Marcus Kuschner. W roku kolejnym gmina żydowska w Złocieńcu liczyła 63 osoby, z czego 14 płaciło podatki. Do gminy zaliczano wtedy także Żydów z miejscowości Świerczyna Drawska (Groß Linichen), Wierzchowo (Virchow) i Garbowo (Emilienhof).

Zaprzyjaźnij się z Twoim Miastem, aby być na bieżąco z:

• Informacjami
• Prognozą pogody
• Danymi statystycznymi